در حال بارگذاری ...

شنبه های نمایشنامه خوانی در کرج

مدتی است در شنبه های کرج اجرای نمایشنامه خوانی  صورت می گیرد وقرار است تا پایان سال این اقدام ادامه یابد.  از نمایشنامه هایی تاکنون توسط هنرمندان خوانش آن صورت گرفت «خیر نبینی سعیده» نوشته «فرهاد نقد علی»، «قصیده شب نمناک» نوشته «علی ثقفی»است، قرار است  این رویداد هنری که همراه با هدایت یک نفر و بازی  بازیگر یا بازیگران بدون امکانات اجرایی فقط و فقط با خواندن متن انجام می شود را  نمایشنامه خوانی می گویند.  هر شنبه در کرج  با کوشش «مسعود بیگلری» به عنوان مدیر اجرایی این برنامه و هنرمندان شهر برپا است

مدتی است در شنبه های کرج اجرای نمایشنامه خوانی  صورت می گیرد وقرار است تا پایان سال این اقدام ادامه یابد.  از نمایشنامه هایی تاکنون توسط هنرمندان خوانش آن صورت گرفت «خیر نبینی سعیده» نوشته «فرهاد نقد علی»، «قصیده شب نمناک» نوشته «علی ثقفی»است، قرار است  این رویداد هنری که همراه با هدایت یک نفر و بازی  بازیگر یا بازیگران بدون امکانات اجرایی فقط و فقط با خواندن متن انجام می شود را  نمایشنامه خوانی می گویند.  هر شنبه در کرج  با کوشش «مسعود بیگلری» به عنوان مدیر اجرایی این برنامه و هنرمندان شهر برپا است

 

نمایشنامه خوانی؛ تمرین برای حرفه ای شدن

 

مدیر اجرایی «شنبه های خوانش متون نمایشی» می گوید: شنبه های خوانش‌ با خواندن  نمایشنامه در 2 بخش نهال و آزاد  در محل پلاتو حیاتی مهر پردیس تئاتر البرز انجام می شود و این جریان تا آخرین شنبه پایان سال  ادامه خواهد داشت.

 

«مسعود بیگلری» می افزاید: سعی داریم این پاتوق‌ را در شهرمان حفظ کنیم تا  بهانه خوبی در مسیر رشد و تعالی تئاتر باشد، زیرا فکر می کنم اگر کسی واقعا علاقمند به کار تئاتر باشد، باید از نمایشنامه‌خوانی شروع کند.  حضور هنرمندان و علاقه مندان در این شنبه های  خوانش  رویداد موثری است

 

 

کارشناس تئاتر اداره کل فرهنگ و ارشاد البرز به بهانه شنبه های خوانش متون نمایشی در کرج می گوید: ما معتقدیم جریان نمایشنامه خوانی، شنبه های خوانش می تواند فقدان نظام آموزشی را در ساختار تئاتراستان به نمایش بگذارد و تا حد امکان جای آن را بگیرد و خود تبدیل به یک سیستم آموزشی خود جوش بشود.

 

«حامد هادوی» می افزاید: هدف از برگزاری شنبه های خوانش در مرحله اول، خوانش  نمایشنامه هایی است  که به دلایل طولانی بودن یا پرزحمت و پرهزینه بودن برای اجرا ویا بی مهری و بی سلیقگی ازظهور وحضور برصحنه دور و محجور مانده اند، دوم معرفی اثر توسط نویسنده جهت دریافت واکنش ها، نقدها و پیشنهادات مخاطبان و سوم تمرین کارگردانی و بازیگری از طریق خوانش نمایشنامه و کم کردن فاصله‌ای نه چندان واقعی و حقیقی میان بخش حرفه ای با بخشی که نوظهور است و سعی دارد با خوانش نمایشنامه خود را به جرگه ی حرفه‌ای ها نزدیک کند.

 

وی در ادامه می گوید: همه‌ این عوامل شاید از مهمترین دلایل رونق رویداد نمایشنامه خوانی باشد که هر یک از این انگیزه ها را می توان سودمند و مفید تلقی کرد.

 

این کارشناس می افزاید: طراحی نشست های تخصصی نمایشنامه خوانی شنبه‌های خوانش می‌تواند جایگزین خوبی برای شکل جشنواره‌های رویداد خوانش باشد چرا که به نظرم ایجاد جشنواره وتعیین گروه داوران وگزینش گران و اهدا انواع تندیس ها و تقدیرنامه ها برای نمایشنامه خوانی در شکل گیری این باور که نمایشنامه خوانی، هم یک اثر هنری است نقش و سهم بسیاری دارد. پس می توان ادعا کرد حقیقت دارد که ظهور پدیده نمایشنامه خوانی وگسترش آن وهر نوع باور ناروایی پیرامون آن، از خدمات جشنواره ای شدن نمایشنامه خوانی است.

 

هادوی می گوید: باید باورداشته باشیم جشنواره‌ای شدن نمایشنامه خوانی و نیز گسترش آن نه راهکاری برای مدیریت علمی تئاتر برای هنر جویان است و نه فراگیرکردن آن میان علاقمندان آن مفید خواهد بود. در مقابل نشست‌های تخصصی نمایشنامه خوانی  با اهمیت دادن به متون انتخابی برای خوانش است و اگر گروه های خوانشگر به این مهم اهمیت ندهند نسل آینده تئاتر تجربی و آکادمیک ما با تجربه دردناکی از لاغر و نحیف بودن بدنه  تئاتر رو برو خواهند شد که خود مسبب آن بوده اند.

 

 هادوی می افزاید: به نظر می رسد اگر نمایشنامه خوانی جزو اهداف و برنامه های هر گروه نمایشی باشد و تحت نظارت و هدایت مدیران گروه نمایش قرار بگیرد و آنها نیز از این انگیزه ها با وارد کردن مشاور و کارشناس به گروه خوانشگرحمایت کنند می‌توان از آسیب‌های جدی نمایشنامه خوانی که با رویکرد تمرینی و آموزشی و خود اظهاری رواج یافته جلوگیری کرده و از توان بلقوه آموزشی آن بیشترین و بهترین بهره برداری را داشته باشیم.

 

وی می گوید: این ها  برای این است که دیگر اثر هنری دانستن فعالیت نمایشنامه خوانی که باور جشنواره ای شدن این رویداد را باعث شده بود به حداقل رسانده و کم کم بزرگترین آفت جریان آموزشی نمایشنامه خوانی را که شکل جشنواره ای گرفته بود را حذف کنیم و دانش تئاتر را در میان مردم گسترش دهیم. ما ادعا داریم که نشست های تخصصی نمایشنامه خوانی می‌تواند خلا بخش مهمی از سیستم آموزشی در استان را بر طرف ساخته و در تولید نیروی انسانی یاری گر خوبی برای نظام آموزشی هنر نمایش باشد.

 

 این کارشناس تئاتر می گوید: نمایشنامه خوانی به‌عنوان روشی برای آموختن و کسب تجربه  صحیح برای تحلیل متون، هدایت بازیگر، نقد و تحلیل نمایشنامه عمل می کند به شرطی که جریان نمایشنامه خوانی را سهل و ساده تلقی نکنیم و صرفا فرصتی برای پر کردن (سیاهه ی رزومه) و یا بهانه ی برای دور هم بودن شبه هنرمندانه و روشنفکرانه استفاده نکنیم ؛ و سخت کوشی و عمل طاقت فرسای تحلیل، فهم، تمرین و تمرین و باز هم تمرین را برای به فرجام رساندن یک اثر دراماتیک با نمایشنامه خوانی آغاز کنیم و به انجام برسانیم.

 

 

 




نظرات کاربران