سعیده دهقانی نژاد کارگردان کرجی حاضر در جشنواره تهران مبارک مطرح شد
اجراهای مجازی فرصتی برای تماشا و آشنایی تمام اقشار جامعه با تئاتر
سعیده دهقانی نژاد: بر خلاف سالهای گذشته که حتّی خود من و بسیاری از دوستانم از دیدن تعداد زیادی از کارهای جشنواره محروم می شدیم، امثال توانستیم تمام آثار را ببینیم و از آنها لذّت ببریم. این خیلی خوب است که هر کسی هرکجای ایران باشد بتواند نمایش های جشنواره ا ببیند. من خوشحالم که امثال تمام دوستان و آشنایان و فامیل هایی که خارج از تهران داشتم توانستند به اتفاق هم نمایش من را ببینند.
به بهانۀ حضور نمایش عروسکی پر خورشید به نویسندگی و کارگردانی سعیده دهقانی نژاد در هجدهمین جشنوارۀ تئاتر عروسکی تهران-مبارک، گفتگوی کوتاهی با این کارگردان جوان البرزی داشتیم. متنی که در ادامه می خوانید مشروح این گفتگوست.
با توجّه به شرایط امثال و پاندمی کرونا، برای ما از نحوۀ آماده سازی و تمرینانت نمایش بگویید؟
امثال خیلی فرق می کرد با بقیۀ سالها. یک بیماری عجیب و غریب به نام کرونا شیوع پیدا کرد که ترس زیادی در دل های همه انداخت. برای همین ما اصلاً نمی دانستیم باید کار کنیم یا نه. یا اینکه اصلا کار کردن ما در این شرایط درست هست یا نه. به خاطر همین مسائل، وقتی تصمیم گرفتیم کار کنیم، با محدود کردن گروه و کاهش نفرات سعی کردیم سلامت گروه را در اولویت قرار بدهیم. تمرینات کار هم درخانه انجام شد تا حتی المقدور رفت و آمد و حضور در اماکن نا امن به حداقل خودش برسه. بعضی وقت ها که امکانش وجود داشت به صورت مجازی تمرین می کردیم. و از آنجا که خودم طراح دکور و عروسک ها بودم، آن بخش از کار که مربوط به ساخت ساز دکور و عروسک ها بود، هم خودم در خانه انجام دادم. تا مبادا کس دیگری به خاطر کار من مجبور به رفت و آمد هر روزه باشد و اتفاق بدی برایش بیفتد. جشنوارۀ امثال فرقش با سالهای گذشته این بود که به خاطر شرایط موجود مانند سال های خیلی دور که برای تولید اثر مجبور بودم همۀ کارها را خودم انجام بدهد، باز بیشتر کارها را خودم به عهده گرفتم و انجام دادم.
علّت حضورتون برای تولید و حضور در جشنواره چه بود؟
من قصد داشتم در این جشنواره شرکت کنم. و زمانی که متن پر خورشید را برای حضور در جشنواره ارسال کردم، نه کرونایی بود و نه شرایط اقتصادی به این شکل بود. من هم چون این متن را خودم نوشتم و خیلی دوستش داشتم تصمیم به تولید و اجرای آن گرفتم. متن پرخورشید متن سنگینی بود و در آخر یک نمایش پنجاه دقیقه از آ در می آمد. وقتی قرار شد جشنواره به صورت مجازی برگزار بشود و دوباره طرح عروسک و صحنه و همچنین شیوۀ جدید اجرایی متناسب با فضای مجازی از ما خواستند، من خیلی فکر کردم که ببینم اصلاً امکان تولید این اثر با مختصاتی که در ذهنم بود برای این شرایط وجود دارد؟ چون به هر حال نمایش با فیلم تفاوت دارد و به نظرم پنجاه دقیقه نشستن پای لبتاب و کامپیوتر یا هر رسانۀ دیگری از این دست خیلی زجرآور و خسته کننده است. و این کار را خیلی سخت تر می کرد. برای همین خیلی فکر کردم که ببینم متن پرخورشید این امکان را به من می دهد که در فضای مجازی به اجرا گذاشته شود یا نه. پس از بررسی متن به این نتیجه رسیدم که با یک سری تغییرات و با توجّه به شرایط اقتصادی موجود بیشتر کارهای اجرا را خودم انجام دادم تا بتوانم اثری در خور جشنواره تولید کنم.
پخش آنلاین آثار حاضر در جشنواره از تلویزیون تئاتر ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
این موضوع از طرفی ناراحت کننده و از طرفی خوشحال کننده است. ناراحت کننده است به این دلیل که اساساً هنر نمایش، مدیومی است که نفس به نفس تماشاگر دارد. هم هنرمند از حضور و انرژی تماشاگر لذّت می برد، هم تماشاگر با زندگی روی صحنه بیشتر همراه می شود و برایش لذّت بخش است. ولی نکته ای که باعث خوشحالی من از این شکل اجرا می شود، این است که بر خلاف سالهای گذشته که حتّی خود من و بسیاری از دوستانم از دیدن تعداد زیادی از کارهای جشنواره محروم می شدیم، امثال توانستیم تمام آثار را ببینیم و از آنها لذّت ببریم. این خیلی خوب است که هر کسی هرکجای ایران باشد بتواند نمایش های جشنواره ا ببیند. من خوشحالم که امثال تمام دوستان و آشنایان و فامیل هایی که خارج از تهران داشتم توانستند به اتفاق هم نمایش من را ببینند.
در انتهای گفت و گو جا دارد یادی کنیم از دبیر فقید جشنواره سرکار خانم گلزار محمّدی، آیا شما شناخت یا خاطره‌ای از او دارید؟
سرکار خانم گلزار محمّدی عزیز. غرق در آرامش و نور باشه. متأسفانه بنده سعادت نداشتم با ایشان از نزدیک معاشرت داشته باشم. آنگونه که منجر به شناخت بیشتر بینمان بشود. ولی دورادور با ایشان آشنا بودم و از خیلی ها تعریف ایشان را شنیده بودم. حتّی وقتی ایشان به سمت دبیری جشنواره انتخاب شدند، خیلی از بزرگان نمایش عروسکی خوشحال بودند که ایشان دبیر جشنواره شده اند و معتقد بودند با حضور ایشان جشنوارۀ متفاوت و فوق العاده ای را تجربه خواهیم کرد. به نظر من ایشان از جایگاه بالایی نزد خداوند برخوردارند و من خوشحالم که جشنوارۀ امثال که با وجود تمام سختی ها و با تلاش ایشان به نتیجه رسید، به نام ایشان نام گذاری شد. در آخر برای روح ایشان آرامش و رحمت از درگاه خداوند آرزو می کنم.